MANSALi BOZKURT ERAY

ÜLKÜ KAVRAMI VE ÜLKÜCÜLÜK

"Ülkü" kavramı, "ideailizm" kelimesi ile eş anlamlıdır."Hedef, gaye ve ulaşılması istnen merhale ve düşünceyi ifade eder .Bunun yanı sıra, "Türk Mİlleti'nin istikbalde hedeflediği varılması gereken bir gaye'yi temsil eder.

Bugün Türk milletinin şöyle büyük bir ülküsü vardır;Bu ülkü,"Türk Milleti'nin en kısa yoldan, en kısa zamanda, başkalarına avuç açmadan çağlar üzerinden sıçrayarak çağdaş medeniyetin en ön safhasına geçirmek, ilimde teknikte medeniyette yer yüzünün en kuvvetli varlığı haline getirmek,Türklüğü yüceltmektir. Bütün Türklüğün tutsaklıktan kurtulup hür ve bağımsız olması ülkümüzdür.Ülkeler uzun zaman diliminde ve adım adım gerçekleşir. Bazen bir insan ömrü dahi yetişmeyebilir. ÜLKÜSÜZ İNSAN ,ÇAMURDAN BİR VARLIKTIR.

DOKUZ IŞIK MİLLİ DOKTRİNİ

Ülkücü Hareket, kaynağını İslam imanı, ahlak ve fazileti ile Türklük şuurunda bulunan Türk-İslam ülküsünü devlet ve millet hayatımızın bir felsefesi yaparak, insanımızı milli mukaddesler, milli şuur ve ülkücüler etrafında birleştirerek, demokratik ve bütünleşmiş bir toplum haline gelen milletimizi en kısa zamanda ve en kısa yoldan dünyanın gelişmiş ülkelerinden biri haline getirme azmi ve kararlılığındadır.

Bu yoldaki yürüyüşümüze kapitalizm, komünizm, faşizm, nazizm ve liberalizm gibi taklitçi bir fikir ve sistemler yerine teklif ettiğimiz, gerek genelde, gerekse programımızda vatandaşlarımıza sunulmakta olan görüşlerimiz için bir bakış açısı teşkil eden 9 Işık Milli Doktrini, tamamen milletimizin şartlarından tarihinden geleneklerinden, özünden yola çıkarak düzenlenmiş bir teklif, milli bir reçetedir.

Ülkücü Hareket, Türk Milliyetçiliği görüşüne inanan kimselerin bir uygulama sistemi olarak ortaya koyup kabul ettikleri bu dokuz ilkenin, Devlet ve millet hayatımız için bir "Kalkınma ve Yücelme Yolu" olduğu inancındadır.

1-MİLLİYETÇİLİK : Milli birlik ve bütünleşmenin tesisinde, milli mukaddesler, şuur ve ülküler etrafında kaynaşmış bir toplum olmada, insanımızı güçlü ve Büyük Türküye Ülküsü yolunda harekete geçirmede kalkınmanın psikolojik dinamiğini teşkil edeceğine inandığımız milliyetçilik

2-ÜLKÜCÜLÜK: Nemelazımcılığın, vurgunculuğun, kozmopolitliğin, yaygınlaştığı bir cemiyet yapısında feragatçi, fedakarlığı ön plana alan Devlet ve Millet hizmet eden ülkücülük,

3-AHLAKÇILIK : Manevi değerlerin ayaklar altına çiğnendiği, insanlarda Allah korkusunun acıma duygusunun ,vicdan muhasebesinin zayıfladığı, her geçen gün yozlaşan ve çözülen, sadece maddeye önem veren bir toplum yapısından, birbirini seven beşeri ilişkilerde ahlaklı ve faziletli maneviyatta en yükseğe çıkmış bir toplum olarak en yüksek moralle kalkınma davasına koşabilmek için ahlakçılık,

4-TOPLUMCULUK: Bir yandan "komşusu açken tok yatan bizden değildir" diğer yandan milletimizin "devlet baba" geleneği içerisinde toplumun her ferdini gözteip "dağda kaybolan koyundan sorumluluk duymak" felsefesi ile insanımıza yaklaşmanın ve kucaklaşmanın yolu olarak toplumculuk,

5-İLİMCİLİK:"İlim Çin2de de olsa arayınız" düsturunun ışığında, dünya çapında bir alimler ordusu yetiştirmeyi gaye edinerek, en kısa zamanda, en kısa yoldan muesır milletler seviyesinin üstüne çıma ülküsü yolundaki gayretle müsbet ilimlere olan ihtiyacı olarak ilimcilik

6-KÖYCÜLÜK : İleri ve modern bir tarım seviyesine ulaşmış, her türlü sanayi imkanlarının tesis edilerek tarım sanayi yapısına kavuşmuş; devletin her türlü hizmetlerinden yararlanmak sureti ile yokluk ve sefaleti yenerek milletin sosyal dilimlere içerisinde layık olduğu yeri almış bir köy toplumu gerçek kılmak için köycülük,

7-HÜRRİYETÇİLİK VE ŞAHSİYETÇİLİK:Kişi ve toplum mutluluğunu engelleyici bütün tesisleri yıkarak hürriyetleri sağlama ve korumayı devletin asıl görevi sayan bir anlayışla, zulme, baskıya sömürüye, güdümlü toplum olmaya karşı, insan şeref ve haysiyetini, temel hak ve hürriyetleri gerçekleştirmeyi, inançları serbestçe yaşamayı ilke edinen bir zihniyet içerisinde hürriyetçilik ve şahsiyetçilik,

8-GELİŞMECİLİK VE HALKÇILIK: Milli şahsiyeti koruyarak, kesintisiz bir olgunlaşma, ilerleme ve yücelme ülküsü içerisinde, halkın menfaatlerini en geniş şekilde gözeterek ve yine aynı şekilde yönetim ve denetim imkanları tanıyarak egemenliğin gerçek sahip ve kaynağı olan Türk halkının en iyi şeye layık olduğu inancı içerisinde gelişmecilik ve halkçılık,

9-ENDÜSTRİ VE TEKNİKÇİLİK: Ülkemizin en kısa zamanda, en kısa yoldan, bir bilgi bilgi toplumu haline getirerek en yeni teknolojileri araştıran bulan elde eden bir toplum olarak dünyanın en gelişmiş ülkelerinin yanında şerefli yerini almasını sağlayacak sanayileşmeyi teknolojik kalkınmayı başarmak ve hiç bir zaman layık bulamadığımız gelişmekte olan ülkeler "sıfatından kurtararak gelişmiş kalkınmış endüstri ötesi topum" gibi sıfatlara bir an önce erişmesini temin gayesi ile endüstri ve teknikçilik,

Bu kalkınma ve yücelme yolunun ilkeleri olarak kabul edilmiştir.

BOZKURT DESTANI
Bozkurt Destanı

Destan Hakkında bilgi:
Bilinen en önemli iki Göktürk Destanından birisidir. Bir bakıma, M.S. altıncı yüzyıldan sekizinci yüzyıl ortalarına kadar egemen olmuş bu Türk Devletinin Göktürklerin soy kütüğü ve var olma hikâyesidir. Ayrıca, Türk ırkının yeni bir dal hâlinde dirilişi de diyebileceğimiz Bozkurt Destanı, Bilge Kağan'ın Orhun Âbidelerindeki ünlü vasiyetinin ilk cümlesi olan: "Ben Tanrıya benzer, Tanrıdan olmuş Türk Bilge Kağan, Tanrı irade ettiği için, kağanlık tahtına oturdum" cümlesi ile birlikte düşünülecek olursa soyun ve ırkın nasıl bir şekilde ilahileştirilmek istenildiğini de anlatmaktadırlar. Destan Çin kaynaklarında kayıtlıdır. Değişik söyleyişler durumunda ise de, çizgileri aynı fakat isimler üzerinde, anlatıştan doğma veya Çinlilerce yazılırken isimlerin Çince söylenmesinden meydana gelme değişikler yüzünden ayrı görünen belli üç söylenti şeklinde yazılmıştır.

Birinci söyleyiş:

Hun Ülkesinin kuzeyinde So adı verilen bir ülke vardı. Burada, Hunlarla aynı soydan olan Göktürkler otururdu. Bir gün Göktürkler So Ülkesinden ayrıldılar. Bu sırada başlarında Kağan Pu adlı bir yiğit vardı. Kağan Pu'nun on altı kardeşi bulunuyordu. On altı kardeşten birinin annesi bir kurttu.

Annesi Göktürklerce en kutsal yaratıklardan biri olarak bilinen ve böyle kabul edilen bir kurt olduğu için delikanlı, rüzgârlara ve yağmura söz geçirir, bu iki kuvveti buyruğu altında tutardı.

Bununla beraber, So Ülkesindeki yurtlarından ayrılan Göktürkler düşmanlarının baskınına uğradılar.

Bu baskında düşmanlar bütün Göktürkler'i yok ettikleri gibi on altı kardeşten sadece birisi kurtulabildi. Kurtulan delikanlı annesi kurt olan idi.

Bu delikanlının da, birisi yaz diğeri de kış ilâhının kızı olan iki karısı vardı. Baskından sonra her ikisinden ikişer oğlu oldu. Zamanla kalabalıklaşıp çoğalan halk, çocuklardan en büyüğünü kendilerine Hakan seçtiler; o zamanki adı Göktürk dilinde değildi. Hakan seçilir seçilmez Göktürkçe olmayan bu adını bıraktı ve Türk adını aldı.

Ondan sonra Türk on kadınla evlendi, bir çok çocukları oldu. içlerinden Asena adını taşıyan biri hakanlık tahtına geçince boyun adı da Aşine oldu.

İkinci söyleyiş:

Hunların bir boyu olan ve adına Aşine denilen Türk boyu Hazar Denizinin batı taraflarında yerleşmişti. Türklerin ilk atası olarak biliniyordu. Rahat ve huzur içinde otururlarken bir gün ansızın düşmanların baskınına uğradılar. Baskının sonunda kimse sağ kalmadı.

Her nasılsa küçücük bir çocuk bu baskından sağ kalmış bir köşeye sığınmıştı. Düşmanlar onu da gördüler. Fakat, cılız ve küçük bir çocuk olduğu için kimse ondan korkmadı ve ona aldırmadı. Hattâ içlerinden acıyanlar bile çıktı. Ama düşman yine de her ihtimali düşünüp, çocuğu öldürmektense kolunu bacağını kesip orada öylece bırakmayı uygun gördü; düşündükleri gibi yaptılar.

Kolunu bacağını kesip, yan ölü hâle getirdikleri çocuğu alıp bataklıkta bir sazlığa attılar; bırakıp gittiler.

O sırada, nereden çıktığı bilinmeyen bir dişi Bozkurt göründü, geldi, çocuğu emzirdi. Yaralarını yalayıp iyi etti. O günden sonra da, avlanıp getirdiği yiyeceklerle çocuğu besleyip büyüttü, gücünü kuvvetini arttırdı.

Zamanla Bozkurd'un beslediği çocuk gürbüzleşti.

Günlerden sonra bir gün, baskın yapıp Asine soyunu yok eden düşman başbuğu, kolunu bacağını keserek sazlığa attıkları çocuğun yaşadığını öğrendi. Adamlar gönderip durumu öğrenmek, sağ kaldı ise öldürtmek istedi.

Düşman başbuğunun gönderdiği asker geldiğinde, kolu bacağı kesik gencin yanında bir dişi Bozkurt gördü. Dişi Bozkurt tehlikeyi sezmişti, dişleriyle gerici yakaladığı gibi denizin öte yanına geçirdi; orada da durmayıp Altay Dağlarına doğru götürdü. Orada, her tarafı yüksek dağlarla çevrili bir yaylada bir mağaraya yerleştirdi, onunla evlendi; on oğlan doğurdu!

Mağaranın bulunduğu yayla yeşillikti; serin gür suları, meyve ağaçlan, av hayvanları vardı. Oğlanlar orada büyüdüler, orada evlendiler. Her birinden bir boy türedi. Bunlardan birinin adı da Asine boyu idi.

Asine, kardeşlerinin içinde en akıllı, en gözü pek, en yiğit olanı idi. Bu yüzden Türk Hakanı o oldu.

Soyunu unutmadı. çadırının önüne her zaman, tepesinde bir kurt başı bulunan bir tuğ dikti.

Aradan çok yıllar geçti. Aşine boyuna Asençe adlı bir başka yiğit hakan oldu. Bunun zamanında ise Aşine boyu, bulundukları yerden çıkıp daha güzel yurtlara yerleştiler.

Üçüncü söyleyiş:

Bir not halindedir. Çin devlet adamlarından Cjan-Ken'in, Milattan önce 119 yılında, Çine göre batı ülkelerinde yaptığı gezi sonunda gördüklerini ve duydukların yazıp o zamanki Çin împaratoruna sunduğu notlan arasında kayıtlıdır. Notu, Abdülkadir înan'ın, Türk Dili Araştırmalan Yıllığı (1954) ndaki Türk Destanlanna Genel bir bakış adlı yazısından olduğu gibi alıyoruz:

"Hun Ülkesinde bulunduğum zaman duydum ki Usun Hanı, Gunmo unvanını taşıyor. Gunmo'nun babası, Hunlann batısındaki bir ülkeye sahipti. Gunmo'nun babası bir savaşta Hunlar tarafından öldürüldü. Yeni doğmuş olan Gun-mo'yu kırlara attılar. Kuşlar çocuğu sineklerden koruyor; bir dişi kurt sütüyle besliyordu. Hun Hakanı buna şaştı. Bu çocuğu saydı. Onu kendi terbiyesine aldı, büyüttü. Babasının ülkesini ona geri verdi."